Tinggal kenangan
Friday, November 18, 2016 | 0 comments
Sesuai dengan tajuk..
Hari "benda merah" tu sampai kat tangan kau, aku harap kau betul-betul anggap aku ni dah tak wujud dalam hidup kau. Ini yang kau nak selama ni kan? Aku dah tunaikan. Terima kasih untuk setahun ni Amin. Kau bagi aku peluang untuk kenal kau lebih dekat. Aku bersyukur, aku hargai peluang tu.
Aku betul-betul mintak maaf Min. Dah lama sangat dah kau tahan dengan perangai tak senonoh aku. Aku sangat hargai. Kau dah banyak berkorban untuk aku. Suatu hari nanti, aku pasti, bukan aku yang akan dijodohkan dengan kau.
Sekali aku sayang, aku sayang sungguh. Sekali aku lepas, aku takkan pandang balik dahKau kena faham yang ni Min. Even kau banyak kali cakap "if jodoh tak kemana" but still, mindset aku, kalau kau dah pinggirkan aku, aku dah takkan nampak kau lagi dah. Aku, jenis yang nekad. Mulai sekarang, aku dah buang kau dari hidup aku. Ya! Aku dah takkan berharap pada kau lagi. Cukuplah aku bertepuk sebelah tangan. Aku penat. Aku dah usaha untuk pulihkan balik hubungan kita tapi end up, kau sendiri yang taknak. Egonyaaaaa. Tapi, aku faham alasan kau. Aku hargai keputusan kau, aku terima, jangan risau.
Umie.. Abah.. Kakak pernah janji dengan umie dengan abah yang Amin adalah orang terakhir. Ya! Terakhir untuk kisah percintaan yang tidak suci. Dan untuk masa sekarang, takde dah kisah cinta bodoh macam tu. Ni nekad akak. Akak taknak dah fikir benda mengarut tu semua. Aim akak, fokus pada pelajaran, fokus pada masa depan. Tu dah cukup untuk akak bahagiakan umie abah.
Dan, satu lagi, akak mohon, jangan pernah buka topik tentang lelaki depan akak. Bukan akak tak kuat, cuma, akak sangat tak sedia untuk berdepan dengan mana-mana lelaki dan mana-mana hubungan yang serius. Biarlah akak fokus pada kebahagiaan family dulu. Biarlah abang dulu yang naik pelamin. Akak takkan rushing dah. Cukuplah masa bodoh akak dibuang macam tu je selama 21 tahun.
Dulu, memang, aku ambil masa lama sangat untuk move on. Untuk percaya bahawa Idan bukan jodoh aku. 3 tahun.. Sukar untuk lupakan segala kenangan. Baik aku mahupun keluarga aku sendiri sebab keluarga aku dah anggap Idan macam anak sendiri dah. Tapi, lepas kita selesai cara baik, finally, kitorang jadi kawan baik. Ya! Perasaan tu dah hilang sebab kita putus cara baik dan sama-sama mengaku salah masing-masing.
Untuk yang sekarang, tak perlu ambil masa yang lama dah sebab aku dah pernah lalui keadaan ini. Imma mature enough okay! Takkan lah sebab hubungan yang tak kesampaian ni, aku nak gagal sekali lagi dalam pelajaran. Mohon lah! Cukuplah aku habiskan masa dengan benda sia-sia macam dulu tu. Sekarang, buka buku baru. Bak kata Fadh, semangat baru. Ya! In shaa Allah, ni semangat baru aku. Dan aku mohon, orang-orang terdekat, beri semangat pada aku. Aku takkan kuat kalau korang takde.. Aku perlu insan yang aku sayang dan yang sayang aku.
Dan Amin, mohon pergi. Jauh dari hidup aku..